Problemem nie jest problem. Problemem jest twoje podejście do problemu.

 Świat bez słów wyglądałby inaczej.

 Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

 Przecież zawsze mi powtarzasz: książki muszą być ciężkie, bo jest w nich cały świat.

 Prawdziwa przyjaźń opiera się na zaufaniu. Przyjaciel zawsze cię wysłucha, i będzie cię wspierać w najgorszych momentach w twoim życiu.

 "Jak żyjesz, Kochana?
Jak żyjesz
wśród coraz zimniejszych ścian
ulatnia się z nich wilgotna
woń naszych ciał
Czy Ci nie chłodno?
Jak zasypiasz
nie na mojej
piersi
nieopleciona gałęziami
moich rąk, moich nóg
kto poprawi
opadającą rękę – nim zemdleje
Jak wracasz z niespokojnych snów
bez pocałunków, które jeszcze się śnią
a już budzą
każde włókienko Twego ciała
każdą żyłkę
Jak wędrujesz labiryntem głuchych ulic
nie trzymając się mojej ręki
Jak wchodzisz po zmęczonych schodach
Jak żyjesz kochana
beze mnie?
Dlaczego żyjesz?"

 Milczenie rodzi więcej problemów niż rozwiązań.

 Przyjaźń wygląda przy uczuciu do kobiety jak świeca łojowa przy świetle elektrycznym.

 Czasami nasze serca... trochę pękają.

 Masz wrogów? Bardzo dobrze.
To znaczy, że postawiłeś się
w jakiejś sprawie w swoim życiu.

 Niechlujność języka ułatwia posiadanie głupich myśli.