(...) jak to 'dziwnego'? Przecież w ETAP-ie wszystko jest dziwne.

 Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie.

 Nikt nie powinien żyć bez końca. Równowaga musi być zachowana. Nie ma narodzin bez śmierci. Nie ma życia bez łez. To co zostało zabrane ze świata, musi zostać zwrócone.

 ...zaczynam wszystko od nowa. Na moim koncie pełno czystych, niezapisanych kartek.

 Szukam nauczyciela i mistrza
niech przywróci mi wzrok słuch i mowę
niech jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia
niech oddzieli światło od ciemności.

 Póki nas ktoś pamięta, wciąż żyjemy.

 Życie to taki dziwny prezent.
Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka.
I próbuje się na nie zasłużyć.

 Brakuje im wyobraźni i odrobiny szaleństwa. Dlatego życie traktują zbyt serio i boją się wszystkiego, co nieznane i niezbadane. Dorośli rzadko idą nowym, własnym szlakiem.

 Żaden mężczyzna nie jest rozsądny, gdy chodzi o kobietę, której pożąda.

 Dobro każdy widzi inaczej.

 Na tych którzy chcą widzieć, czeka świat.