Zaakceptować to, co nieuniknione, nie jest poddaniem.

 Żyj, nie żałuj...

 Zdrowe społeczeństwo krzyczy, że trzeba się wyróżniać w tłumie, aby odnieść sukces, a potem jednym tchem dodaje, że każdy, kto nie lubi hamburgerów, jest „oszołomem”.

 Bywają chwile, kiedy ludzie kochają zbrodnie.

 Świat jest ponurym miejscem.

Czasem musisz strzelać pierwsza.

 Jak to się dzieje, że nikt mnie nie rozumie, a wszyscy mnie uwielbiają?

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.

 Nie jest miarą zdrowia być dobrze przystosowanym do głęboko chorego społeczeństwa.

 Nie ma nic złego w łamaniu zasad, jeśli robisz to w imię czegoś, co jest od nich ważniejsze.

 
"Nie" ma złą sławę, jako wyraz egoizmu, skąpstwa, podłości. Kiedy mówimy "tak", czujemy się hojni, wielkoduszni i taktowni.

 Można mieć poczucie, że się tonie, nawet jeśli w zasięgu wzroku nie ma skrawka wody.