
Kiedy człowiek stara się zbyt daleko wybiec w przyszłość, wtedy ...
Kiedy człowiek stara się zbyt daleko wybiec w przyszłość, wtedy zwykle potyka się o teraźniejszość. Żyjmy dniem dzisiejszym.
Nigdy nie spotkałem kobiety, która mniej potrzebowałaby ocalenia niż ty.
Każdy z nas nosi w sobie niebo i piekło.
Szkoła była miejscem przyjaznym dla rozkrzyczanych, narzekających i jednomyślnych.
Miłości nie sprzedaje się na miarę.
Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.
A z emocjami jest jak z kolorami, trudno je opisać.
Musisz zrozumieć, że gdy tylko człowiek chce pomóc drugiemu, sam się odsłania.
Nie chcę już więcej kochać, cierpieć, czekać ani wierzyć w rzeczy, których nie potwierdza życie.
Kiedy człowiek stara się zbyt daleko wybiec w przyszłość, wtedy zwykle potyka się o teraźniejszość. Żyjmy dniem dzisiejszym.
W gruncie rzeczy wszystko gra, no nie? Żyje. Po co wybiegać myślami w przyszłość.