- Wszyscy popełniamy błędy, ale cały sekret polega na tym, ...

 Choroba psychiczna to strasznie samolubna rzecz.

 Nie ma ludzi trudnych. Istnieją tylko granice naszej cierpliwości.

 Bez groźby śmierci nie ma żadnego powodu, by żyć.

 Człowiek zupełnie nie wie, kiedy tonie, która kropla wody wyznacza mu koniec.

 Tylko ludzie słabi na umyśle, nie chcą się poddać wpływom literatury.

 Nie ma w świecie nic trudniejszego od prostoduszności i nie ma nic łatwiejszego niż pochlebstwo. Jeśli w prostoduszności choć jedna setna tonu zabrzmi fałszywie, to natychmiast następuje rozdźwięk, a za nim klapa. Natomiast pochlebstwo, nawet jeżeli wszystko, aż do ostatniej nuty, jest w nim fałszywe, to i tak bywa ono miłe i słucha się go nie bez przyjemności; wprawdzie wulgarna to przyjemność, ale przyjemność. I choćby pochlebstwo było najwulgarniejsze, przynajmniej połowa wydaje się zawsze prawdą. Dotyczy to zaś każdego poziomu rozwoju i każdej klasy społecznej. Nawet westalkę można uwieść za pomocą pochlebstwa. Cóż dopiero zwykłych ludzi!

 Klasyka: to książki, które ludzie chwalą, ale których nie czytają.

 Celem życia jest rozwój własnej indywidualności.

 Brak perfekcji jest piękny, szaleństwo jest geniuszem i lepiej być absolutnie niedorzecznym niż absolutnie nudnym.

 W życiu potrzebujesz inspiracji albo desperacji.