Uśmiech to bodaj najkrótsza droga do drugiego człowieka.
Czasem rzeczy najzwyklejsze - kiedy się je dzieli z właściwymi ludźmi - bywają niezwykłe.
Ty jesteś mój narkotyk, lecz raczej ciężki
miękkie narkotyki, ciągle nowe, zawracają głowę.
Wielcy ludzie nie rodzą się wielkimi, tylko się nimi stają.
Akt czytania to partnerstwo. Pisarz stawia dom, ale to czytelnik się do niego wprowadza.
Polubiła ciemność, tę ciepłą osłonę, która chroniła ją przed rzeczywistością...
Ufam mu na tyle, na ile sama mogę przesunąć fortepian.
Żyliśmy razem, nienawidziliśmy i kochaliśmy razem, razem przelewaliśmy krew...
Żyj na poziomie buraka,
a życie będzie słodkie.
Stałam się wyjątkowa, miałam prawdziwe problemy.
