Do powalonego drzewa wszyscy biegną z siekierami.
Czasami się budzisz.
Czasami upadek cię zabija.
A czasami, gdy spadasz,
zaczynasz lecieć.
Nie można przeżyć na nowo czasu, który się już raz przeżyło.
Wybiera się przyjaciół, rodziny się nie wybiera.
Płakanie jest w porządku, jeśli płaczesz ze szczęścia.
Bóg, którzy jej strzeże, ma czasami ręce splamione krwią.
Zawsze jest tak, że z końcem czegoś rodzi się nowa nadzieja.
Ale kiedy rzeczywistość uderza, robi to naprawdę mocno.
Gdybym miał niebios wyszywaną szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach,
Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy,
Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.
Kłamać jest zabawnie.
- Być okłamywanym nie.
