Jeśli jest noc, musi być dzień, jeśli łza - uśmiech.

 Pragnąć zemsty to jak wypić truciznę i oczekiwać, że umrze ktoś inny.

 Wyobrażałem sobie, że może rzeczywiście jest nadzwyczajnym człowiekiem. Po prostu jest sobą i basta. I może właśnie temu zawdzięcza swoją siłę.

 Człowiek szybko przyzwyczaja się do dobrego.

 Wiele tracimy wskutek tego,
że przedwcześnie uznajemy coś za stracone.

 Wesoło w maju ze słowikiem w gaju.

 Dla niej rzeczywistość zatraciła swą realność.

 Wszystko jedno, dokąd się udam, i tak nigdy nie będę mógł naprawdę stąd wyjechać.

 Coś się urwało, skończyło...

Lecz łzy w oczach powstrzymywała natychmiast myśl: jeszcze nie koniec, jeszcze jest szansa...

 Ból i wspomnienia wystarczały, żeby infekować na wieki.

 Wcale tego nie pragnąc, stała się tą, o której nigdy się jej nawet nie śniło.