Jak można czegoś chcieć i równocześnie obawiać się tego?

 Czas ucieka, wieczność czeka.

 Niemożliwe jest tylko w naszej głowie.

 Każdy kiedyś przegrywa,
lecz i z porażki można
wiele wynieść.

 Boimy się tego, co najbardziej jest do nas podobne.

 Kochasz mnie- szepczę. Jego oczy stają się jeszcze większe. Bierze głęboki oddech. Wygląda na udręczonego i bezbronnego. - Tak odpowiada szeptem. - Kocham.

 Wszyscy czasem błądzimy.

 Ludzie zdolni są do rzeczy wielkich, dlatego zginą przez drobiazgi.

 Wśród ludzi jest więcej kopii niż oryginałów.

 Wydaje mi się, że ludzie są czymś... upadłym, rozpadłym, sparszywiałym, co kiedyś było całe, potężne i piękne... I po prostu to coś... próbuje się znowu scalić.

 Facet, który umie gotować to premia, a nie konieczność