Wszak tylko poprzez formę uświadamiamy sobie pustkę.
Wszak tylko poprzez formę uświadamiamy sobie pustkę.
Udostępnij:
Inspiracje:
Najważniejsze jest nie musieć.
Nie ma nic tragiczniejszego aniżeli spotkać kogoś wyczerpanego, zagubionego w labiryncie życia...
Też bym chciał, żeby ktoś kiedyś tak niecierpliwie na mnie czekał, że z tej wielkiej tęsknoty, aż nie mógłby usnąć.
Jest tyle prawd, ile ludzi.
Na początku każdej wyprawy jest marzenie. Czasem wystarczy zdjęcie, zasłyszana historia i już wiemy, że właśnie to miejsce nas przyzywa. To właśnie tam chcemy być, pod tym, a nie innym niebem zasypiać, tych a nie innych ludzi spotykać. W sercu pojawia się tęsknota, którą uleczyć może tylko wyruszenie w drogę.
Kolejny dzień dobiega końca, nastaje noc. Mrok jest tak przewidywalny, prawda?
Twoja przyszłość ogranicza się do powielania twojej teraźniejszości.
Ja nie płaczę... [...]
Ja mam tylko w środku trochę za dużo deszczu...
Nie ma nadziei prócz nas. Nie ma litości prócz nas. Nie ma sprawiedliwości. Jesteśmy tylko my.
Nie nazywaj. Trwaj.