Boję się tylko tego, że mogę cię stracić.

 Najstraszniejsze są równania z wiadomą, której nie chcemy przyjąć do wiadomości.

 Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość.

 Nie wiedzą tego, co ja: że raniąc innych, ranimy i siebie.

 Każdy z nas jest kruchy niczym szkło,
nawet w najbardziej sprzyjających okolicznościach.

 Są rozczarowania przynoszące zaszczyt tym, którzy są ich przyczyną.

 Wiem, że czasami gubimy coś bezpowrotnie, to się zdarza. Pamiętamy, że mieliśmy to kiedyś
i już. Tyle, że to, co zgubiliśmy, bywa wszystkim, cośmy mieli.

 (...) co się źle zaczyna, może się skończyć tylko lepiej.

 Wystarczy, żebyś wyznaczył sobie granicę wytrzymałości, a już po tobie.

 Nie znamy ludzi tak, jak nam się wydaje - łącznie z samymi sobą.

 Sposób niemyślenia przemyśl, oszalej.