Niekiedy bardziej liczy się głos opowiadający jakąś historię niż sama ...

 Błąd jest przywilejem filozofów, tylko głupcy nie mylą się nigdy.

 Brzuch stary złoczyńca, nie pamięta, co było wczoraj, jutro znów się upomni.

 (…) o miłości można mówić wtedy, gdy ktoś nie potrafi sobie wyobrazić życia bez drugiej osoby.

 Nieraz trudno jest pokochać coś lub kogoś, gdy nie widzi się w nim żadnego odbicia siebie.

 Kiedy patrzymy na śmierć albo na ciemność, lękamy się tylko nieznanego, niczego więcej.

 Nie ma żadnego przed ani żadnego po. Jest tylko to, co dokończone, i to, co niedokończone.

 Ale są takie zakamarki duszy, które pozostają nieznane, bo nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.

 ...tego co widzi się zawsze, nie widzi się nigdy, żyliśmy pod stale zmieniającym się niebem, nie poświęcając mu żadnej myśli ani spojrzenia.

 Ból uczy ludzi zadawać więcej bólu.

 Człowiek, który poddaje się losowi, staje się ludzkim wrakiem.