Szalony jest struś, który wtyka głowę w piasek, gdy otacza ...

 To nie koniec podróży.
Śmierć to tylko kolejna ścieżka,
którą wszyscy musimy podążyć.

 Dusze przemierzają wieki, jak chmury przemierzają niebo i choć ani kształt chmury, ani barwa, ani wielkość nigdy takie same nie zostają, ciągle jest chmurą. I tak samo z duszą jest. Kto rzec może, skąd chmura przywiała? Albo kto tą duszą będzie jutro?

 Chciałam, żeby mnie pragnął, nawet jeśli nie mogliśmy nic z tym zrobić.

 Nowe nie może uchodzić za stare, a coś, co zostało zniszczone, nie będzie już całe.

 Gdy świat się przewraca, najważniejsze, żeby stanąć na głowie jako pierwszy.

 Melancholia to szczęście bycia smutnym.

 Lęk zamyka nam oczy na piękno chaosu.

 Nieśmiałość i tchórzostwo w połączeniu z zadufaniem to potworna kombinacja.

 Życie to zbyt wielka rzecz, aby mogło się skończyć zanim wydamy ostatnie tchnienie.

 Nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.