Człowiek jest niczym, cieniem wchłanianym przez cień.

 Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.

 Fakt, że stoisz wśród tłumu, nie oznacza, że do niego należysz.

 
Była kobietą, była piękna, była blondynką i była... dziwna.

 Przyjaźń ma cienie i blaski.

 Stworzymy dom gdzieś w sobie i będziemy go wszędzie ze sobą nosić.

 W głębokich dolinach zbiera się cień. Ma barwę nocy lecz pachnie jak krew.

 I nie wierzę, że nie żyjesz. Musisz żyć, skoro wciąż cię czuję.

 Świszczą tylko kule dookoła, tej która jest dla Ciebie nie słychać.

 Bez pasji jesteśmy skazani na przeciętność.

 Podróżowanie ma raczej więcej wspólnego z doświadczaniem pewnych rzeczy niż z oglądaniem ich.