Na początku każdej wyprawy jest marzenie. Czasem wystarczy zdjęcie, zasłyszana historia i już wiemy, że właśnie to miejsce nas przyzywa. To właśnie tam chcemy być, pod tym, a nie innym niebem zasypiać, tych a nie innych ludzi spotykać. W sercu pojawia się tęsknota, którą uleczyć może tylko wyruszenie w drogę.
Autentycznie kochający człowiek musi wiedzieć, że świat nie ma jednego centrum lecz dwa.
Nigdy nie przestaniesz mnie zadziwiać. Dziękuję.
(...) widzę tysiące skórzanych okładek wiodących niczym drzwi w nieznane światy.
Każdy umiera, lecz nie każdy żyje.
Kocham szarość, mrok i ciemność nocy, lubię być sam, a za najodpowiedniejsze towarzystwo uznaję własne myśli.
W każdym z nas siedzi idiota i mędrzec.
Chciwy zostanie kupcem, a leniwy mnichem.
Jestem teraz bardzo bogata: mam kogoś, kogo mogę kochać (…).
Zrobili to z miłości, a miłość czasem sprawia, że postępujemy irracjonalnie... nawet popełniając niewybaczalne czyny.
