Nienawidzę tulipanów. Są zbyt piękne, kiedy są żywe, i wyglądają strasznie martwo, kiedy zwiędną. Ale tak naprawdę to nienawidzę ich dlatego, że wiem, jak smakują. W czasie wojny, pod koniec, gdy niczego już nie było, jedliśmy je, jedliśmy cebulki tulipanów.
Uświadamiam sobie nagle, że umieranie jest proste. To życie jest trudne.
Dziwnie wiedzieć, że niebo mamy to samo, a cała reszta jest zupełnie inna.
Bez autorów wydawanie książek byłoby znacznie łatwiejsze.
Nie warto płakać nad rozlanym mlekiem.
Jedyne, co odróżnia mnie od wariata, to fakt, że nim nie jestem
Egoizm bowiem bywa lekarzem serca.
Gdybym między tymi tłumami mógł zgubić samego siebie.
Każdy powinien umierać w czyiś ramionach.
Nauczyłam się budzić na najdrobniejszy dźwięk, czy zapach.
(...) prawdziwa miłość przydaje mocy kobiecie, mężczyznę zaś wystawia na niebezpieczeństwo.
