Kochać – to troszczyć się o dobro drugiego człowieka wtedy, gdy on sam nie rozumie naszej miłości i gdy czyni wszystko, by nas od siebie zniechęcić. Kochać – to rozmawiać z drugim człowiekiem w taki sposób, by każdego dnia stawał się silniejszy i piękniejszy wewnętrznie – duchowo.
-Co to jest prawdziwe Ja? - zapytała Weronika.
-To kim jesteś, a nie to, co z ciebie uczyniono...
Nasze wybory mają czasami konsekwencje, które trudno przewidzieć.
Kto przepycha się w życiu łokciami zapomina często od czego jest głowa.
Lubię myśleć o życiu jak o nieskończonej układance z tak niezwykłą liczbą elementów, że bez względu na to, ile z nich uda nam się do siebie dopasować, obraz i tak pozostaje niedokończony.
Przepraszam - wymamrotał nagle - dlaczego ja właściwie płaczę, skoro mam wino?
-Czego w swoim życiu nienawidzisz najbardziej?
- Dwóch słów: 'kiedyś' bo to potwierdzenie, że nie umiesz czegoś umiejscowić w czasie, czyli zmyślasz, i 'na pewno' bo nic na tym świecie nie jest pewne.
Pobyt na Ziemi ma przede wszystkim nauczyć cię wyzbycia się strachu i nauczenia się bezwarunkowej miłości.
Moje grzechy są jak zabłocone samochody, brzydkie... ale jak pędzą!
Ludzie są zabawni, ale tylko przez chwilę i przy specjalnych okazjach.
Szczerość może być dobra. -
Jej słowa unosiły się w ciemności. - Ale może też krzywdzić.
