
Dzień, kiedy człowiek przestaje doceniać niemądre drobiazgi, jest dniem, w ...
Dzień, kiedy człowiek przestaje doceniać niemądre drobiazgi, jest dniem, w którym zmienia się w zasuszonego dupka. I nikt nie odbiera jego telefonów.
Lepszy jest chleb przy spokojnym sercu niż bogactwo pełne niepokoju.
Trudno. Umrę trzeźwa.
Prawdziwi ludzie płaczą
I tylko przyjdź. Dotknij mnie czule i przytul tak, abym zapomniała o wszystkim.
A jednak to pierwsze złamane serce boli najbardziej,goi się najwolniej i pozostawia najbardziej widoczną bliznę. Co w tym pięknego?
Przeznaczeniem kobiety jest cierpieć w milczeniu.
Zazdrość mi nie pasowała, gniotła w szyję jak za ciasny kołnierzyk.
Fale morza z głuchym szumem uderzały o brzeg i wracały; był to odgłos pełen smutku.
Tak wiele potrafimy zazdrościć ludziom, choćby urody, wiedzy. To smutne, bo w gruncie rzeczy nie doceniamy tego, co mamy.
Ludzi się poznaje nie przez to, co mówią, tylko przez to, co robią. Przez sytuacje.