Dzień, kiedy człowiek przestaje doceniać niemądre drobiazgi, jest dniem, w ...
Dzień, kiedy człowiek przestaje doceniać niemądre drobiazgi, jest dniem, w którym zmienia się w zasuszonego dupka. I nikt nie odbiera jego telefonów.
Udostępnij:
Inspiracje:
A ja świata nienawidzę, bo zżera go arogancja,
Biorę od niego dokładnie tyle, ile mogę dać,
Powiewa flaga, gdy wiatr się zerwie. A na tej fladze jest biel i czerwień. Czerwień to miłość, biel serce czyste. Piękne są nasze barwy ojczyste.
Lecz w pogoni za szczęściem wszyscy mamy równe szanse...
Dorosłość to usychające koryto rzeki, to pozbawiona płatków róża, to taki czas, kiedy się już o niczym nie marzy, nie podejmuje wyzwań.
Czas to kula w próżni wieczności, strąca w nią bezpowrotnie wszystko, co porwie po drodze.
Chociaż oboje konsumują drobne kęsy czasu, wciąż pozostaje im niestrawna wieczność.
To takie dziwne. Nie każdy, zrodzony do latania, latać potrafi.
Człowiek powinien się uczyć na cudzych błędach, bo sam wszystkich popełnić nie zdoła.
Czasem potrzeba siły, żeby rzucić wszystko w cholerę.
Jeśli istnieje we wszechświecie coś stałego, to jest to moje uczucie do ciebie.