Samotność wzmacnia.

 Może inny dziś wieje tu wiatr,
ale dla mnie zapętlił się świat
w tamtych kilku godzinach, kawach i kinach.
Może nie ma tu dla mnie już nic,
ale przecież też nie ma gdzie iść,
bo choć Ciebie nie będzie,
zobaczę Cię wszędzie.

 Może dziewięćdziesięciu dziewięciu na sto ludzi Cię zawiedzie, ale piękno świata tkwi w błędzie statystycznym.

 Wybacz, ale nie jestem gotowa umrzeć w tej sekundzie.

 Wrogowie są proszeni o ustawienie się w kolejce.

 Bo są tacy, którzy kochają być w rozpaczy.

 Ci, którzy kochają, muszą czasami ranić.

 Nie można nakazać sercu, żeby nagle przestało czuć.

 Zewnętrzne piękno jest dostępne dla każdego, ale piękno prawdziwe płynie z zewnątrz.

 To, że coś znikło nam z oczu, nie oznacza, że przestało istnieć.

 Ból istnienia jest do wytrzymania. Nie do wytrzymania jest ból nieistnienia.