Po prostu za wiele we mnie życia, byście mogli do ...
Po prostu za wiele we mnie życia, byście mogli do końca po nie sięgnąć.
Czasami trzeba dopuścić zło, by mogło się to ostatecznie obrócić w dobro.
Bez matki nie ma chatki.
Zaczęłam płakać z przerażenia, ale kiedy się już zaprogramuję, żeby coś zrobić, robię to do samego końca, po prostu nie wiem, jak się przeprogramować.
Nie wolno niczego, co ważne, odkładać na później.
Sedno radości życia, jego piękna, tkwi w tym, że życie może nas zaskakiwać.
To było moje życie. Przejście z błogosławionego spokoju do lekkiego chaosu czyhającego na każdego, teraz nawet na mnie.
Czas to dobry nauczyciel.
Szkoda tylko, że uśmierca swoich uczniów.
Tak jest, najpierw trza wywalić gówno z systemu,
by potem zabrać się do srania na nowo.
Tego dnia uświadomił sobie podstawową prawdę: inni nie mogą cię usidlić, usidlić może cię tylko własny strach. Sprzeciwisz się, to wygrasz.
Człowiekowi, któremu jest wszystko jedno nie stanie się nic złego.