Nie zawsze chcę wiedzieć dokąd podążam.

 - A ty jak się masz? - spytał Puchatek.
- Nie bardzo się mam - odpowiedział Kłapouchy. - Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał.

 Drzewa owocują i kwiaty kwitną po to, by dalej żyć. Żyj w szczęściu i unikaj ludzi obdartych z marzeń i miłości, bo są jak obskubane ptaki.

 Kończ... waść! wstydu... oszczędź!

 Kto mieczem wojuje ten od miecza ginie. Kto miecz odkłada – umiera na krzyżu.

 To była wolność. Utrata całej nadziei była wolnością.

 My to zawsze coś dużo więcej niż ja.

 W nieszczęściu, w walce kształcą się charaktery.
W nieszczęściu i walce człowiek się uczy.

 Nie można kochać dwóch osób tak samo. To po prostu niemożliwe. Kochasz każdego człowieka inaczej, bo jest jedyny w swoim rodzaju i on w tobie również dostrzega twoją niepowtarzalność. Im lepiej się poznajecie, tym bogatsze stają się barwy waszej relacji.

 Nie obiecuj złotych gór, skoro wiesz,
że nie podniesiesz nawet kamienia.

 Normalność
to pierwszy symptom śmiertelnej choroby.