Wiele tracimy wskutek tego, że przedwcześnie uznajemy coś za stracone.

 Drżała tam nuta śmiechu, ale śmiechu straszliwszego niż smutek, obojętnego jak uśmiech sfinksa, zimnego jak zamróz na drzewach, śmiechu, który miał w sobie grozę nieomylności.

 Innym razem to tak jak nigdy.

 Trzeba byłoby stu oczy, żeby je móc na wszystko przymykać.

 Nikt nie jest wyjątkowy i nawet nie ma się co łudzić, że jest inaczej.

 Prawdziwą miarą człowieka jest to, jak po upadku podnosi się z ziemi.

 Zawsze uważałem, że kształcenie polega na tym, by uczyć prawa do własnego zdania-powiedział Keating.

 Świat jest kulą: im dalej płyniecie, tym bliżej jesteście domu.

 Umysł elfa odpoczywa błądząc po dziwnych ścieżkach marzeń, chociaż ludzie nie nazwaliby tego spaniem.

 Jedyne, czego pragnął, to nie bać się, więc bał się przez cały czas.

 (...) nie da się cofnąć rzeczywistości i przerobić jej w Photoshopie.