Czasem nie wiemy, czego chcemy, póki tego nie dostaniemy.

 Odnoszę wrażenie, że ludzie, którzy nie myślą zbyt wiele wyglądają młodziej.

 Cisza jest najgłośniejsza.

 Przymykając oczy, postanawiała, że teraz będzie już inna. Że będzie "dobra".

 Nie ma znaczenia, jak wysoko skoczysz, ważne, jak wylądujesz.

 Nie istnieje bowiem nic takiego jak zamknięcie dawnych spraw. Wszyscy dźwigają jakiś bagaż przeszłości, tyle że niektórzy cięższy.

 Każdy musi pójść za własnym przeznaczeniem.

 [...] umysł nie ogarnia spostrzeżeń zbyt namacalnie i wyraźnie oczywistych.

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! obejmij mnie! kochaj mnie! a jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Nienawiść jest jak pożądanie, wyklucza intelekt, zamienia człowieka w czysty instynkt.

 Nie ma dwóch pisarzy, którzy opisywaliby świat dokładnie w ten sam sposób.