Coś we mnie pamięta i nie zapomni.

 Ludzie mówią wciąż na minutę tysiąc słów, a kiedy się odwrócisz, to w plecy wbiją nóż.

 Nigdy więcej nie zrezygnuję z własnego domu.

 Świętość i pokora są godne podziwu, ale rewanż niesie ze sobą dużo większe pocieszenie.

 Pijemy kieliszkami do wina, ale mnie, cwaniaki, dali kieliszek z odłamaną nóżką.
Weź tu z takiego upij połowę i odstaw...

 Wiedza bowiem przynosi ból.

 Wprawdzie nie pada, ale za to leje.

 Wszyscy palicie dla przyjemności. Ja palę po to, aby umrzeć.

 Jakoś żyłem. Jakoś – z najwyższym trudem – oddychałem.

 Pesymizm to przywilej człowieka, który myśli.

 I niestraszny mi strach, nie pozwolę mu już sobą rządzić. To strach powinien się mnie bać.