Ten pocałunek był jak szept, jak najdalszy od krzyku.

 (…) niezwykłość wydarzenia nie świadczy o tym, że nie może ono zaistnieć.

 Czasem dorośli są jak dzieci. A dzieci za szybko dorastają.

 Są góry, przez które trzeba przejść; inaczej droga się urywa.

 Jego słowa były jak jasne promyki nadziei, przebijające się
przez mgłę depresji i żalu,
ogarniających jej duszę.
Dzięki nim nagle
wszystko stało się jasne.

 Blizny przypominają nam, że przeszłość zaistniała naprawdę.

 Kochaj tego, kto Cię kocha, odpowiedz temu, kto Cię wzywa.

 Przerażające, ale niewinni właściwie nikogo nie obchodzą

 Gdy pisze się o minionych przykrościach, humor przychodzi łatwo. Kpina maskuje ból.

 (...) jest jak jest (...). Wiele rzeczy w moim życiu nie było na serio. Szkoda. Miało być inaczej.

 Przyjaciele nie należą do was, to wy należycie do przyjaciół.