Mrużąc oczy gapili się na to małe, koślawe przeznaczenie, które mimo wszystko zawierało w sobie każdą możliwość, tak jak w pudełku zapałek jest i to, że przy jego pomocy podpalić można świat.
Nigdy się z niczym nie wychylała.
Zawsze szukała najtaktowniejszych słów,
a ponieważ nie ufała zasadom etykiety, które huśtały jej się w głowie niczym dziesiątki wahadeł, najczęściej po prosty milczała, co odbierano jako oznakę bolesnej nieśmiałości lub wyniosłości.
Zadziwiające, że czasem nie potrafimy dostrzec tego, co mamy przed nosem.
Ludzie żyjący samotnie zżywają się z samotnością.
Mogę umrzeć z uśmiechem na ustach. Nie kłamię.
Ból uczy ludzi zadawać więcej bólu.
To właśnie w tedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć samotność drugiego człowieka.
Czyny są prawdziwsze od słów.
Kiedy przeczytałem o niebezpieczeństwach nałogowego picia, rzuciłem czytanie.
Jak żyjesz? Jeśli tak samo jak ja, to serdecznie ci współczuję.
Czuję się jak kupa gówna, ale wyglądam wspaniale.
