Świat jest ponurym miejscem. Czasem musisz strzelać pierwsza.

 Bunt napotyka nieustanne zło, z którego musimy czerpać siły nowego zrywu. Człowiek może opanować w sobie wszystko, co może być opanowane, naprawić w świecie wszystko, co może być naprawione. Po czym dzieci będą nadal umierały niesprawiedliwie, nawet w doskonałym społeczeństwie. Przy największym wysiłku człowiek może zmierzać jedynie do arytmetycznego zmniejszenia cierpień świata. Ale niesprawiedliwość i cierpienie będą wciąż istniały, choćby najbardziej ograniczone, i nie przestaną być zgorszeniem. Dlaczego? Dymitra Karamazowa będzie rozlegało się nadal; sztuka i bunt umrą z ostatnim człowiekiem.

 W momencie, kiedy staje się na wierzchołku, nie ma wybuchu szczęścia. Szczęście przeżywa się gdy wszystko pozostaje jeszcze przed tobą, kiedy wiesz, że do celu masz jeszcze kilkaset, kilkadziesiąt metrów, gdy jesteś tuż przed. To właśnie jest czas szczęścia.

 Sztuka trwa i także Ty możesz dopisać wers.

 Młodym łatwo potępiać, bo nie mieli jeszcze czasu splamić się złem.

 Ono, teraz wiem, że to my nadajemy znaczenie rzeczom, a nie one nam.

 Bóg znajduje niskie gałęzie dla ptaków nieumiejących latać.

 To nie czekanie jest problemem, tylko to, na kogo się czeka.

 Długo szuka się przyjaciela, szybko się go traci.

  Zakochała się w tobie na śmierć i życie. Rzecz dziewczyńska, rzecz ludzka. A ty? Nie kochałeś jej przecie, boś się zakochał, ale w innej - a dlaczegóż ją całował?
- Tak mi się podobało. Rzecz chłopczyńska całować piękne dziewczęta.

 Czas upływa, a my upływamy wraz z nim.