Szukałem słów, których jak zawsze nie było.

 Antylopa skacze, wyskakuje,
ale zawsze na ziemię opadnie.

 Czasami ludzie są zajęci i nie doceniają piękna zwykłego dnia.

 Bądź biegunem mojego pomylonego serca.

 Instynkt życia najtrudniej zabić.
Widziałem ludzi, którzy im głębiej staczali się w upodlenie, tym gwałtowniej pragnęli przetrwać wszystko i ocalić siebie.

 Wiedziała, że otwarcie przed nim serca nawet o cal równa się zażyciu szczypty silnie uzależniającego narkotyku.

 Poczucie humoru dobrze amortyzuje życiowe wstrząsy.

 Ból uczy ludzi zadawać więcej bólu.

 ... dla życia nie ma innego rozwiązania niż żyć.

 Chcę ci po prosu podarować cały świat (...) i jeszcze chronić cię przed nim.

 Nigdy nie jest za późno – pomyślała – nigdy, nawet na godzinę przed nicością nie jest za późno.