Uśmiechnęła się skromnie i wyszła na palcach z jego życia.
Uśmiechnęła się skromnie i wyszła na palcach z jego życia.
Starałem się tak żyć, abym w godzinie śmierci mógł się raczej cieszyć, niż lękać.
Co się odwlecze, to nie uciecze.
Kto mieczem wojuje ten od miecza ginie. Kto miecz odkłada – umiera na krzyżu.
Każda z nas jest tworem miliona chwil, tysięcy stanów umysłu i ducha.
Fala nas ciągle unosi, takie jest życie; nie można tego ani osądzić, ani zrozumieć,należy się dać unosić fali
Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić.
Czasami coś musi się zmienić, ponieważ nie może już dłużej zostać takie samo.
Trzeba zrozumieć, co się traci, żeby
strata w pełni do nas dotarła.
Czasami czyny przemawiają lepiej niż słowa.
Z czasem samotność głęboko wnika w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.