W dziesięć lat można poruszyć nawet góry.

 Ryba psuje się od głowy,
a człowiek od serca.

 Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.

 Miłość kojarzy się bardziej z nieobecnością niż obecnością ukochanej osoby.

 - Może zadzwonię do ciebie, kiedy ją skończę czytać?

– Ale przecież nie znasz mojego numeru – zauważył.

– Mam dziwne przeczucie, że zapisałeś mi go na karcie tytułowej.

Uśmiechnął się tym niemądrym uśmiechem.

– I ty twierdzisz, że się dobrze nie znamy.

 Wielkie szczęście zawsze słono kosztuje. Tylko kłopoty są za darmo.

 Będą mi zabierać spokój w chwilach szczęścia, przypominać koszmary w snach.

 "Jak żyjesz, Kochana?
Jak żyjesz
wśród coraz zimniejszych ścian
ulatnia się z nich wilgotna
woń naszych ciał
Czy Ci nie chłodno?
Jak zasypiasz
nie na mojej
piersi
nieopleciona gałęziami
moich rąk, moich nóg
kto poprawi
opadającą rękę – nim zemdleje
Jak wracasz z niespokojnych snów
bez pocałunków, które jeszcze się śnią
a już budzą
każde włókienko Twego ciała
każdą żyłkę
Jak wędrujesz labiryntem głuchych ulic
nie trzymając się mojej ręki
Jak wchodzisz po zmęczonych schodach
Jak żyjesz kochana
beze mnie?
Dlaczego żyjesz?"

 Kochając kogoś i będąc kochanym ludzie dowiadują się, jak kochać samych siebie.

 Lepiej żyć niż zginąć. Dopóki się żyje, można walczyć!

 Uważaj na swoje myśli, stają się słowami.
Uważaj na swoje słowa, stają się czynami.
Uważaj na swoje czyny, stają się nawykami.
Uważaj na swoje nawyki, stają się charakterem.
Uważaj na swój charakter, staje się twoim przeznaczeniem.