Znów jestem istotą absolutnie szczęśliwą i spokojną jak śmierć.

 Ilekroć świnia spotyka na drodze inne zwierzę, to ostatnie musi ustąpić na bok.

 Człowiek, który czyta - naprawdę czyta - jest nieobecny duchem.

 Istnieją ludzie, którzy uciekają przed miłością i odnajdują schronienie w osamotnieniu.

 - Ja chcę być lekarzem.

- Taki wstyd w rodzinie! A ja marzyłam, że będzie artystą. Kiedy nosiłam go jeszcze w łonie, biegałam po lesie nago, śpiewając Bacha. Wszystko na nic.

- Widocznie mama fałszowała.

 Rzeczywistość się pomału w świat zmieniała ideału, daj mi teraz marzyć, daj!

 Wróg sprytniej wykorzystuje naszą inteligencję niż nasze błędy i uchybienia.

 Nic piękniejszego nad niebo,

które przecież ogarnia

wszystko, co piękne.

 Małżeństwo bez dziecka jest jak las bez ptaków.

 Nie warto stać się dorosłym gdyż to oznacza utratę mieszkania w krainie marzeń oraz otrzymania biletu w jedną stronę – do stacji rozsądek.

 Jedynym bólem jaki przeraża mnie w śmierci, jest to, że można umrzeć nie z miłości