
Moja odwaga, mój duch, tak mało z nich zostało. Boję ...
Moja odwaga, mój duch, tak mało z nich zostało. Boję się Twojej wiary we mnie.
W co motłoch bez dowodów uwierzył, jakże byśmy to mogli dowodami obalić?
Jeszcze może zatrzymać mnie ciepło twojej dłoni.
W życiu nie można mieć starych rzeczy,
w życiu można mieć tylko rzeczy nowe. Pragnienie jakiegokolwiek powrotu jest niemożliwe i gdybyśmy ten powrót wymyślili i zapisali na papierze, to także musimy się zawieść, bo powrót na papierze jest tylko wyborem fragmentów, poszczególnych słów, poszczególnych barw i poszczególnych kawałków uczucia. Cały prąd tamtego czasu minął bezpowrotnie.
Nigdy nie zrzekaj się prawa do własnych wyborów moralnych.
Kiedy Twoje życie się skończy, nie wszystko odejdzie wraz z Tobą.
To co widzialne jest doczesne, a to, co niewidzialne, jest wieczne.
Złoszczenie się na kogoś jest jak picie trucizny w oczekiwaniu,
że ta druga osoba umrze.
Nikt nie śledzi tak bacznie postępowania innych ludzi jak ten, komu nic do tego.
Myślenie nie jest nieodzowną funkcją człowieka. Komplikuje życie.
Przecież wszyscy wiemy, że pęknięta guma kojarzy się nam przede wszystkim z poważnym wydatkiem na doktora, z ryzykiem, że przesiedzimy się w pudle i z cholerną awanturą ze strony żony.