Życia, choćby nie wiem ile się przeżyło, też się nie ...
Życia, choćby nie wiem ile się przeżyło, też się nie rozumie.
Nie potrafię kochać, nie cierpiąc.
A może był to strach przed świadomością?
(…) fakty bowiem to mają do siebie, że racja jest zawsze po ich stronie.
Dziwność jest dobra. Świadczy o kreatywności.
Widziałem najlepsze umysły mego pokolenia zniszczone szaleństwem,
głodne histeryczne nagie.
Cokolwiek się zdarzy, wielkich czynów nic nie umniejszy.
Nadzieja mamy to niebezpieczna rzecz.
Wobec płaczu każde słowo jest nieme, żeby nie powiedzieć upadłe.
- Życie ludzkie wypełnia samotność, bieda, podłość, cierpienie i przemijanie - recytował komandor. - Wszyscy żyjemy krótko, ale jeszcze krócej ci, którzy okradają swoich przyjaciół.
Nigdy nie dogonisz swych snów, jeśli nie będziesz próbować ze wszystkich sił.