Szukałeś mnie? - spytała go pewnego dnia, a on odparł: ...

 Zobacz, oto jest Nic, które zawiera nieskończoną liczbę wymiarów wszystkiego.

 Czasami muszę po prostu wypuścić z klatki moją wewnętrzną mamę.

 I gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.

 (...) wciąż jeszcze wierzę w wewnętrzną dobroć ludzi.

 (…) wszystko się zmienia. Przyjaciele odchodzą, a życie nie zatrzymuje się w miejscu dla nikogo.

 Strach i kłamstwa jątrzą się w ciemności. Prawda może ranić, ale tnie czysto.

 Wystarczy, żebyś wyznaczył sobie granicę wytrzymałości, a już po tobie.

 Niech pan sobie poogląda telewizję, przestanie na chwilę myśleć.Telewizja to najlepszy wynalazek dla tych, których myślenie boli.

 Niech poczucie winy nauczy cię, jak postąpić następnym razem.

 To tylko papier. Co ma zostać w sercu, zostaje, nawet jak się spali list.