Jeśli nie wiesz dokąd zmierzasz, nigdy tam nie dotrzesz.

 Pokochanie siebie jest początkiem romansu trwającego całe życie.

 Nic na zewnątrz nie może być gorsze od tego, co dzieje się w mojej głowie.

 Z samym sobą nie mam nic wspólnego.

 "– Czy opuścił Cię kiedyś ktoś, kogo kochałaś?
– Owszem. Zawsze ktoś kogoś opuszcza. Czasem ten drugi cię ubiegnie.
– I co wtedy zrobiłaś?
– Wszystko. Wszystko, ale to nic nie pomogło. Byłam strasznie nieszczęśliwa.
– Długo?
– Tydzień.
– To niedługo.
– Cała wieczność, jeśli się jest naprawdę nieszczęśliwym. Każda cząstka mojej istoty tak była nieszczęśliwa, że kiedy tydzień minął, wszystko się wyczerpało. Moje włosy były nieszczęśliwe, skóra, łóżko, nawet suknie. Nieszczęście wypełniło mnie tak całkowicie, że nic poza nim nie istniało. A kiedy nic już nie istnieje, nieszczęście przestaje być nieszczęściem, bo nie ma go z czym porównać. I wtedy następuje kompletne wyczerpanie. I wtedy to mija.
Powoli zaczyna się żyć na nowo."

 Nigdy już nie będę taka sama. Dziewczyna, którą pokochał,nie istniała. Gdyby został, szybko sam by się zorientował. Nie miałam przeszłości. Niczego, na czym mogłam się oprzeć. Wszystko legło w gruzach. Nic nie miało sensu i wiedziałam, że tak już zostanie...zasługiwał na więcej.

 Człowiek nie jest nigdy zupełnie nieszczęśliwy.

 Drzewa nie istnieją osobno ani samotnie.
Tym, co je łączy, to korzenie.

 Kłamstwo posiada wiele aspektów: niedopowiedzenie, półprawda, oczernianie Ale zawsze jest bronią tchórzy.

 Kłamstwo obiegnie cały świat, zanim prawda zdąży włożyć buty.

 Jasne, że głupio tęsknić za kimś, z kim ci się nie układało. Ale nie wiem, fajnie było mieć kogoś, z kim można się kłócić.