I właśnie to nadaje sens życiu: wiara.

 Słońce już wzeszło i siedzę przy oknie, zasnutym mgłą mijającego życia.

 Szczęście. Proste jak szklanka, jak czekolada albo kręte jak ścieżki serca. Gorzkie. Słodkie. Żywe.

 Obie ręce oparłszy o poręcz drewnianą, rzekł z uporem, że ducha zobaczył dziś rano.

 Noszę ją na wewnętrznej stronie powiek.

 Koty to gangsterzy świata zwierzęcego, żyjący poza prawem i tam ginący.

 Gdy spodka się człowiek wiary z człowiekiem wiedzy i człowiekiem światła, który z nich zrobi najwięcej zamieszania? Człowiek wiary z jego żołnierską powinnością.

 Ludzie mylą prostotę z biedą.

 Kiedy pomyślę, że Beethoven umarł, a tylu kretynów żyje...

 Co może być gorszego od chłopaka, który cię nienawidzi? Zakochany chłopak.

 ...na wojnie nie ma drobiazgów, jest tylko zwycięstwo lub klęska, życie lub śmierć.