Drogę wytycza się idąc.

 Nie ma większej radości, niż świadomość, że się czegoś dokonało.

 Nikt nie jest naprawdę mocny, dopóki nie widzi, jak wszystko może być zabawne.

 Miłość pozostawia blizny.

 Wspomnienia, nawet te bolesne, z czasem nabierają słodyczy jak dojrzewające brzoskwinie.

 Oczy, które w smutku wiecznym śnią o śmierci.

 To nie czekanie jest problemem, tylko to, na kogo się czeka.

 Materialistom nie brakuje logiki, brakuje im wyobraźni.

 Utrata wiary we wszystko, w co się przez całe życie wierzyło, jest okropnym doświadczeniem, które potrafi ludzi przedwcześnie postarzeć; jakby traciło się duszę i serce.

 Bo o marzenia, choć z początku wydają się nieosiągalne, trzeba walczyć.

 Byliśmy zajęci tylko sobą, może nawet przesadnie lub histerycznie, cały dzień dotykaliśmy swoich ciał, uczyliśmy się ich na pamięć, gorliwie, tak jakbyśmy na jutro mieli z nich zapowiedziany sprawdzian.