Najgłupszy argument – jeśli nie można osiągnąć ideału, lepiej nic ...

 Żyję wśród ludzi, którzy za paczkę sprasowanych myśli zdolni są oddać nawet życie.

 Ślepota działania.Automatyzm odruchów.Atawizm instynktów.

 Tak to już jest z marzeniami. Życie podcina im skrzydła.

 Każdy człowiek powinien postrzegać siebie jako istotę której istnienie jest konieczne.

 Ja tam wolę być nieszczęśliwy, niż pozostawać w stanie tej fałszywej, kłamliwej szczęśliwości, w jakiej się tu żyje.

 Tylko ci, którzy nie są zakochani, nie są zazdrośni.

 W nocy tworzymy sobie koszmary, tracimy rozsądek (...)

 Chroń ją, Boże. Ja zajmę się resztą.

 Przypuszczam, że kiedy nie można czegoś powiedzieć, spojrzenia wypełniają się słowami.

  Trzeba zajmować się tym, co ma się przed sobą.