Aby pojechać do Rzymu trzeba najpierw wyjść z domu.

 Nie odczuwam już potrzeby przeżywania czegoś więcej niż to, czego do tej pory doświadczyłem. Tak bardzo pragnę jedynie zatrzymać to, co już mam.

 Płytki żal i płytka miłość żyją długo. Wielka miłość i wielki ból giną od własnego nadmiaru.

 Każdy ma swoje miejsce ulubione w dzieciństwie. To jest ojczyzna duszy.

 Moja miłość miała na imię Tanja. Była Niemką o słowiańskim imieniu. Skąd u jej rodziców taki wschodni sentyment? Czyżby słabość do wspólnej polityki (pakt Ribbentrop–Mołotow…)? Już samo jej imię, Tanja, nosi w sobie nutę nostalgii jak rosyjskie piosenki o tęsknocie i samotności, jak stepy akermańskie, jak mickiewiczowskie: „(…) jedźmy, nikt nie woła…

 Nasze codzienne wybory kształtują rzeczywistość.

 Tylu ciekawych ludzi przegapiliśmy, przez tylu niewłaściwych...

 Tych spraw nigdy nie
rozumiałem i nie zrozumiem -
ile ludzie są w stanie znieść.

 Przed nami jest tysiąc rodzajów życia, ale przeżyjemy tylko jedno.

 Nigdy, ale to nigdy nie wolno ci prosić mnie żebym przestał pić.

 Przyjaźń polega czasem na powstrzymaniu druha w szaleństwie.