Czasem pakujemy stare rzeczy i chowamy je na strychu, nigdy ...

 Żałuję, że nie mogę podejść do niego. Posłuchaj, powiedziałabym, nie tak wyobrażałam sobie nasze życie. Możliwe, że zbłądziliśmy, ale wolę zbłądzić z tobą, niż z innymi dojść do celu.

 Kto chce przestawać z wilkami, musi wyć jak one.

 Czy to nie dziwne, że dławi mnie żal, ponieważ inna ludzka istota nie zwróciła w moją stronę swych oczu?

 Nie wierzę, że na tym podłym świecie można być pewnym czegokolwiek.

 Każdy powinien mieć kogoś, z kim mógłby szczerze pomówić, bo choćby człowiek był nie wiadomo jak dzielny, czasami czuje się bardzo samotny.

 Słuszna nadzieja wzlata na skrzydłach jaskółczych, czyniąc z królów – bogów, a z prostaczków – królów.

 Moje serce wali tak głośno, że jestem pewna , iż mogę je usłyszeć.

 Im bardziej zadziwiające jest czyjeś postępowanie, tym bardziej pragniemy je wyjaśnić.

 Żyłam bez celu, a więc tak, jakby mnie nie było.

 Długopis to przewód łączący serce z kartką papieru.