Czasem pakujemy stare rzeczy i chowamy je na strychu, nigdy ...

 Serce ma swoje racje, których rozum nie zna.

 Przedmiotem miłości jest wieczne posiadanie dobra.

 I życie, które spóźniło się na śmierć.

 Miłość jest jak róża: wszyscy skupiają się na jej kwiecie, ale to kolczasta łodyga utrzymuje ja przy życiu.

 Tylko w pochłaniającej wszystko pustce samotności, w ciemnościach zacierających kontury świata zewnętrznego można odczuć, że się jest sobą aż do granic zwątpienia [...].

 Przeszłość ma wpływ na wszystkich, ale to od nas zależy, czy pozwolimy jej dyktować, co mamy robić.

 Zaniechanie czynu też jest czynem.

 To dziwne, że mózg potrafi widzieć rzeczy, których serce nie potrafi zaakceptować.

 
Wszystkim chciałbym być,
wszystko przeżyć,
połączyć w sobie najdziksze
sprzeczności,
aż pękłbym wreszcie.

 Jeśli nie znajdujesz w czymś przyjemności, nie ma sensu do tego się brać.