Na języku miód, a w sercu lód.

 Książki mają dusze, dusze tych, którzy je piszą, którzy je czytają i którzy o nich marzą.

 Człowiek rozsądny dostosowuje się do świata; człowiek nierozsądny z uporem próbuje dostosować świat do siebie.
Dlatego wszelki postęp zależy od ludzi nierozsądnych.

 Kochać, to dać komuś władzę, by mógł cię zabić.

 Świat jest już tak urządzony, że ci co na górze zawsze kradną.

 Nieprawdą jest, że czas leczy wszelkie rany. Nie leczy - rozdrapuje.

 Kto kocha, nie niszczy ani ukochanej osoby, ani siebie.

 Zdemaskujesz jedno kłamstwo, tylko po to, by pojawiło się dziesięć kalejnych pytań w nim.

 Tak się pewnie stanie, ale kim bym był gdybym nie spróbował?

 Żyję więc jak więzień własnego ciała, nie mogąc uciec przed torturami, które sobie zadaje.

 To dziwne uczucie, nie wiedzieć,
kim się dokładnie jest.