Cała sztuka w tym, by odnaleźć radość a krótkich chwilach ...

 Każdy z nas nosi w sercu wiele wilków: miłość, gniew, odwagę, strach.... Przeżyją tylko te, które nakarmisz.

 Zastygam w oczekiwaniu, bojąc się, że mnie pocałuje, martwiąc się, że tego nie zrobi.

 Zawsze bardziej boli stracić coś, co się miało, niż od początku tego nie mieć.

 Jeżeli będziesz robił to, co zawsze, będziesz dostawał to, co zawsze...

 Niech zginie świat, byleby stało się zadość sprawiedliwość.

 Spróbujcie z koloru moich słów odgadnąć, kim jestem.

  Przez kilka kolejnych dni odkrywam, dlaczego za symbol miłości uznaje się serce. Naukowo rzecz biorąc, kocha się przecież mózgiem.
A jednak nikt nie rysuje pofalowanych półkul mózgowych, gdy jest zakochany. Teraz wiem dlaczego. Bo gdy się cierpi z miłości, naprawdę boli w klatce piersiowej.
To jest prawdziwy, fizyczny ból.
Albo może raczej okropny ciężar.

 Z czasem samotność głęboko wnika w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.

 Zawsze masz możność żyć szczęśliwie, jeśli pójdziesz dobrą drogą i zechcesz dobrze myśleć i czynić. A szczęśliwy to ten, kto los szczęśliwy sam sobie przygotował. A szczęśliwy los – to dobre drgnienie duszy, dobre skłonności, dobre czyny.

 Nieśmiałość i tchórzostwo w połączeniu z zadufaniem to potworna kombinacja.