Los upodabnia nas do tych, którymi gardzimy.
Los upodabnia nas do tych, którymi gardzimy.
Kiedy płaczę, często zdarza mi się myśleć, że jestem głupcem.
Nie można zdać lub oblać bycia człowiekiem, mój drogi.
Wiesz, takie chwile są jak srebrne okruchy szczęścia. Trzeba je skrzętnie zbierać i cieszyć się, że w ogóle są.
...złe rzeczy robią także dobrzy ludzie.
Bo fakt, że to nie sztuka mieć dzieci, ale trzeba jeszcze mieć czas, żeby je wychować.
Gdy się ucieka, ucieka się jak wilk. Nigdy po ścieżkach, którymi się kiedyś chodziło
Ludzie, którzy nie porzucają nadziei, bez względu na to, co się dzieje, są czymś całkiem szczególnym - oni są światłem w ciemności. Oni są tymi, którzy mogą zmienić świat.
Kiedy nie ma się nic oprócz młotka, wszystko wygląda jak gwóźdź.
To naturalna kolej rzeczy. Po śmierci następują narodziny.
Nic nie wiesz. Naprawdę nic nie wiesz. To... głupie. Nikt ci nic nie powie. Nikt ci nic nie powie...