Los upodabnia nas do tych, którymi gardzimy.

 Mam taką teorię, że z wiekiem tracimy zdolność do bycia szczęśliwym.

 Powiedziała mi: Tak bardzo się boję... Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.

 Nie widzi pani - powiedziałem -
wszyscy są zamknięci w przezroczystych trumnach.

 Na początku każdej wyprawy jest marzenie. Czasem wystarczy zdjęcie, zasłyszana historia i już wiemy, że właśnie to miejsce nas przyzywa. To właśnie tam chcemy być, pod tym, a nie innym niebem zasypiać, tych a nie innych ludzi spotykać. W sercu pojawia się tęsknota, którą uleczyć może tylko wyruszenie w drogę.

 Najtrudniejsze jest utrzymać to co się zdobyło, a nie zdobyć.

 Życie jest trudne. Bywa jeszcze trudniejsze, kiedy jesteś durniem.

 Próbuję rozwiązać zagadki wymyślone przez ludzi, którzy nie chcieli, by ktokolwiek znalazł odpowiedź.

 Patrzcie, jak marne są ludzkie nadzieje wobec porządku świata.

 Czas to kula w próżni wieczności, strąca w nią bezpowrotnie wszystko, co porwie po drodze.

 Klasyka: to książki, które ludzie chwalą, ale których nie czytają.