Porządek trzeba zrobić, nieporządek robi się sam.

 To ciekawe, jak wiele rzeczy człowiek potrafi powiedzieć, kiedy nie chce milczeć.

 O wyjątkach [...] można powiedzieć wyłącznie jedno. Że są.

 Gdybyśmy byli tak mądrzy,
by wsłuchać się w ciszę!
Lecz wciąż jesteśmy ludźmi
i nie potrafimy nawet
słuchać własnych rozmów.

 Nic tak nie osłania, jak mówienie o sobie źle, zwłaszcza jeśli się potrafi ubrać to wszystko w ładne formułki.

 Ja w czasie wojny nie spotkałem ani jednego przyzwoitego Niemca.
Na pewno gdzieś byli, ale ja ich nie spotkałem. Pamiętam za to
niebywałą butę i pogardę w codziennych kontaktach.
I ciągły krzyk. Oni zawsze krzyczeli.

 Hope i Les – mówi cicho. – Hopeless.

 A w serce moje wstąpił wiatr i tam on zamieszkał, i szumi.

 Próbą złota jest ogień.

 Zawsze można uciec z więzienia. Ale z wolności?

 [...] człowiek automatycznie się uczył, że wszystko, co wolno, jest potwornie nudne, a ciekawe tylko to, co zabronione.