Ciemność w jakiś sposób ułatwia szczerość.

 Dla umysłu ludzkiego nie ma nic bardziej bolesnego jak ten stan głuchego zastoju i bezsilnej pewności, który następuje po krytycznym momencie napięcia uczuć spowodowanego przez szereg szybko po sobie następujących wypadków i który odbiera duszy zarówno nadzieję, jak i obawę.

 Nie można czekać w nieskończoność na osiągnięcie
doskonałości. Trzeba opuścić bezpieczne schronienie i ruszyć
naprzód, padając i powstając wraz z innymi.

 Przekazujemy dłońmi, oczyma to, co boimy się powiedzieć.

 Na skutek klęsk i nieszczęść, które na mnie spadły, zostałam wiedźmą.

 Nie spała od godziny, ale nie była jeszcze gotowa, żeby rozpocząć dzień.

 Wielu znajomych przerasta moja choroba. Myślę, że mogłaby przerosnąć nawet Ciebie.

 Straszna jest nie sama śmierć. Straszne jest jej oczekiwanie.

 Lepiej nie mówić nic, niż mówić o niczym.

 Sami tworzymy to, kim jesteśmy.

 Dobrze wychowane kobiety rzadko przechodzą do historii.