Bądźcie szaleni, ale zachowujcie się jak normalni ludzie.

 Im brzydsze czasy, tym więcej koloru tu, w środku, w człowieku. Tęskni się.

 Pragnąć zemsty to jak wypić truciznę i oczekiwać, że umrze ktoś inny.

 Kocham Cię, i nie wiem, jak mógłbym przestać Cię kochać. Kocham Cię, nie wiedząc jak i dlaczego. Kocham Cię tak, bo inaczej nie umiem. Gdzie nie ma Ciebie, nie ma i mnie.

 Ktoś powiedział, że córki to zemsta losu za młodość ojców.

 Najtrudniej udowodnić to, czego nie było.

 Taka już ludzka natura, że pragniemy najbardziej tego, czego mieć nie możemy. Kochamy to, co mają inni, a nudzi nas to, co sami posiadamy. I tak jak rzadko udaje się nam sięgnąć po gwiazdkę z nieba, tak też z rzadka trwamy w miłości do tego, co zdobywamy bez większego trudu.

 Wąskie horyzonty, brak wyobraźni, nietolerancja.
Oderwane od rzeczywistości tezy,
pusta terminologia, uzurpowane ideały,
sztywne systemy.
Właśnie takich rzeczy się naprawdę boję.
Boję się i nienawidzę z całego serca.

 Atmosferę w rodzinie wciąż jeszcze tworzy matka. To ona jest w domu menedżerem.

 Bo tak naprawdę wszystko, co można zrobić, to kochać drugiego człowieka.

 Nie interesują mnie opinie ludzi i ich myślenie na mój temat.

Jestem jaki jestem i robię to co robię. Niczego się nie spodziewam i nie oczekuje, a akceptuję wszystko. To bardzo ułatwia życie.