Taktyczna cierpliwość to klucz do sukcesu.

 Książki kochają każdego, kto je otwiera, dając mu poczucie bezpieczeństwa i przyjaźni, niczego w zamian nie żądając. Książki nigdy nie odchodzą, nawet wtedy gdy się je źle traktuje.

 Rozumieją też, że wszystko, co w życiu dobre i przyjemne, pojawia się zazwyczaj czyimś kosztem.

 Czyż każdy z nas nie wyciąga wniosków w głębi własnej ciszy?

 Dwadzieścia pięć lat życia to w jego świecie całkiem niezłe osiągnięcie.

 Odwaga w dużej mierze może zakryć czyjąś głupotę.

 Teraz wiem, że gdybyśmy po prostu odrabiali lekcje, kładli się spać przed dwunastą i wstawali na poranne zajęcia — gdybyśmy żyli jak normalni ludzie — uniknęlibyśmy z powodzeniem wielu niedorzeczności. Bylibyśmy zbyt zajęci pogonią za celowym życiem, by uczestniczyć w drugorzędnych melodramatach. Ale nie należeliśmy do normalnych ludzi. Byliśmy zdesperowani
i stuknięci, wszyscy, co do jednego.

 Nie ma nic trudniejszego, jak zrobić coś, co jest niepodobne do niczego.

 Tak długo, jak coś żyje w ludzkiej pamięci, nie rozpływa się w niebycie.

 Życie to nie jest sport dla widzów.
Jak będziesz się przyglądał, to ani się obejrzysz
jak życie przejdzie ci koło nosa.

 Jeśli znów za mną pójdziesz, to tak ci przywalę, że ockniesz się w przyszłym tygodniu. Dotarło?