Wiem, że czasami gubimy coś bezpowrotnie, to się zdarza. Pamiętamy, ...
Wiem, że czasami gubimy coś bezpowrotnie, to się zdarza. Pamiętamy, że mieliśmy to kiedyś
i już. Tyle, że to, co zgubiliśmy, bywa wszystkim, cośmy mieli.
Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.
Zakaz pamiętania, przy jednoczesnym lęku przed zapomnieniem – wybrałam dla siebie zdradliwą ścieżkę.
Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.
Smutna dziewczyna podchodzi do swojego chłopaka ze sztucznym uśmiechem i mówi:
-Spójrz mi w oczy. W jakim jestem nastroju? Tylko dobrze się przypatrz.
Chłopak patrzy chwilę i mówi:
-Jesteś szczęśliwa.
-Koniec z nami.
-Dlaczego?
-Bo nie potrafiłeś wyczytać ze mnie czy coś się stało, a to znaczy że wogóle mnie nie znasz.
Jestem kim jestem. Niepojęty przypadek jak każdy przypadek.
Zupełnie nie rozumiem, jak mogłam dać Ci taką władzę nade mną.
Pogrzeby nie są dla zmarłych- są dla żywych.
Pamiętaj, że wszystko można zacząć od nowa. Jutro jest zawsze świeże i wolne od błędów.
Ślepota to sprawa osobista między człowiekiem a oczami, z którymi się urodził.
Do śmierci zapamiętam widok jej oczu, które zgasły jak płomyk świecy na wietrze.