A widzieć, to wierzyć...

 Dobrzy ludzie umierają w zły, bolesny sposób i pozostawiają tych, co ich kochali, całkiem samych.

 Nie istnieją granice dla tych, którzy nie boją się ich przekraczać.

 A jednak często jest, że ktoś słowem złym zabija tak, jak nożem.

 W którymś momencie człowiek uświadamia sobie, że marzenia to właśnie tylko marzenia.

 Wszyscy skrywamy w najgłębszych zakamarkach duszy jakiś sekret.

 Spiski wewnątrz spisków, ale i tak wszystkie drogi prowadzą do smoczej paszczy.

 Polubiła ciemność, tę ciepłą osłonę, która chroniła ją przed rzeczywistością...

 Kiedy opuszczą człowieka wszystkie emocje, przychodzi swoista trzeźwość.

 Świat dzieli się na dwie połowy, w jednej z nich jest nie do życia, w drugiej nie do wytrzymania.

 Ludzie, którzy nie porzucają nadziei, bez względu na to, co się dzieje, są czymś całkiem szczególnym - oni są światłem w ciemności. Oni są tymi, którzy mogą zmienić świat.