To jest gra tchórza. Myślałem, że stać cię na więcej.

 Człowiek potrafi znieść wszystko. Ból, którego nie możemy znieść, zabija nas od razu.

 Niektóre zachody słońca są tak różowe, że trudno o większe bezguście.

 Płacze tak urywanie, paskudnie, jak płacze mężczyzna,
kiedy się zdaje, że ma w sobie jakieś zwierzę,
które nim potrząsa

 Chciałem wzbudzić w sobie

nienawiść, ale nie potrafiłem.
Prawdziwa nienawiść to dar,

którego człowiek uczy się latami.

 Młodość mami obietnicą szczęścia, lecz potem człowiek zderza się ze smutną rzeczywistością.

 Przecież nigdy nie spotykają nas tylko te nieszczęścia, których się spodziewamy.

 Zadurzyć się to stworzyć sobie w sercu czyjś wyidealizowany obraz.

 To dobrze, że jest miłość. Jest lepsza od nadziei. Nie umiera. Zostaje.

 Życie jest nieuleczalną chorobą: człowiekowi szkodzi wszystko.

 Czasem pozwalamy Drugiej Połowie przejść obok, nie akceptując jej lub nie dostrzegając. Wtedy musimy czekać następne wcielenie, żeby się z nią ponownie odnaleźć. I przez własny egoizm skazujemy na najgorszą torturę, jaką wymyślił rodzaj ludzki: na samotność.