Potrzebne jej było nie moje ramię, a jakiekolwiek ramię. Potrzebowała ...

 Życia nie można po prostu przeżyć. Jeśli się je tylko przeżywa, to się przegrywa.

 Boję się mówić. Zapomniałam, jak się mówi. Nie wiem kim jestem, ale nie wiem też, kim oni są.

 Bo w życiu to wszystko lepiej smakuje, jak jest przyprawione miłością. Trzeba jej dodawać wszędzie. Gdzie się tylko da.

 Ponieważ teraz należałam do niego. Wiedziałam to. Nigdy nie byłam niczego tak pewna.

 Chociaż mamy w domu bajzel, pomyślała, przynajmniej umiemy ze sobą rozmawiać.

 Ludzi się poznaje nie przez to, co mówią, tylko przez to, co robią. Przez sytuacje.

 Ci zwyczajni człeczy mogą stać się groźni, kiedy w ich głowach zrodzi się myśl o wyrzynaniu lordów i bohaterów.

 Cielęta nie boją się tygrysa.

 Nie widziałam już nic prócz ciemności.

 Najbardziej upokarzające to gardzić samym sobą.